W dniu 6 czerwca 2025r. w naszej szkole odbyła się uroczystość pasowania uczniów klasy pierwszej na czytelników biblioteki szkolnej i publicznej. Wydarzenie to  miało na celu wprowadzenie najmłodszych uczniów w świat książek oraz zachęcenie ich do korzystania z zasobów biblioteki szkolnej i publicznej. Uroczystość rozpoczęła się od powitania przez Narratora, który zaprosił pierwszoklasistów do wyruszenia w niezwykłą podróż po Krainach Książek. Zanim jednak dzieci mogły zostać oficjalnie pasowane na czytelników, musiały wykonać różnorodne zadania przygotowane przez bajkowe postacie. Pierwszą postacią, która przybyła do dzieci, był Czerwony Kapturek, który zaprosił  do „Zagadkowego Zakątka Kapturka”. Wypowiedź  „Zanim dotrę do babci – zawsze czytam bajki!” ma wymiar symboliczny – pokazuje, że czytanie jest elementem codzienności, wartością, którą można pielęgnować w każdej chwili. Zagadki, które zadawał Czerwony Kapturek, angażowały dzieci w aktywne myślenie i wymagały kojarzenia fabuł znanych bajek z konkretnymi postaciami i przedmiotami. Uczniowie wykazali się bardzo dobrą znajomością postaci bajkowych i szybko odgadywali odpowiedzi. Przynieśli ze sobą rysunki  swoich ulubionych bohaterów bajkowych, które  zostały przypięte jako  dekoracja sali. Kolejna bohaterka, Kopciuszek, zaprosiła dzieci do „Zadaniowej Krainy Kopciuszka”. Jej wypowiedź: „W mojej historii są smutki i radości, ale dzięki książkom nauczyłam się wierzyć w dobro”  podkreśla funkcję bajek jako nośnika wartości: dobro, odwaga, uczciwość zostają nagrodzone. Zadanie, które dzieci miały wykonać, wymagało przyporządkowania bohaterom bajek odpowiednich buziek emocji – pozytywnych, negatywnych i tych trudnych do jednoznacznej oceny. Dzięki temu uczniowie mogli zastanowić się nad motywem zachowań  postaci i uczyć się rozróżniania dobra od zła w literackim kontekście. W „Zaczarowanej Grocie Aladyna” dzieci spotkały się z postacią, która zwraca uwagę na intelektualną wartość bajek: „Bajki pokazują, że nie zawsze siła jest najważniejsza. Czasem wystarczy pomysłowość, szybkie myślenie i odrobina sprytu...” Aladyn przedstawił bajki jako opowieści o przezwyciężaniu trudności nie siłą, lecz odwagą i sprytem. Zadanie dla uczniów – połączenie ilustracji z tytułami bajek – rozwijało spostrzegawczość i logiczne myślenie. Wypowiedź Aladyna miała również walor wychowawczy – podkreślała wartość działania mimo lęku, co jest ważnym przesłaniem dla dzieci w wieku wczesnoszkolnym. Ostatnią postacią była czarownica, która zabrała dzieci do „Komnaty Czarownicy”. Jej wypowiedź była poetycka i symboliczna, przywoływała obraz liter jako zaklęć i kluczy do innych światów: „Litery to czary zaklęte na stronach książek.” W tym przesłaniu zawarta jest  wiara w moc słowa pisanego – książki uczą, rozwijają wyobraźnię, pomagają zrozumieć siebie i innych.  Zadanie polegające na ułożeniu słowa „BIBLIOTEKA” z rozsypanych liter podkreśliło wagę języka jako narzędzia poznawania i tworzenia. Po wykonaniu wszystkich zadań, uczniowie wysłuchali „próśb książek” i złożyli uroczyste ślubowanie czytelnika. Dzieci zadeklarowały szacunek dla książek, chęć dzielenia się ich treścią z innymi i gotowość do czerpania wiedzy i przyjemności z czytania: „Ślubujemy, że będziemy dbać o każdą książkę, jak o najlepszego przyjaciela...” Następnie odbył się akt pasowania. Każde dziecko kładło dłoń na dużej książce, a bibliotekarz biblioteki szkolnej i publicznej wypowiadał uroczyste słowa: „Pasuję Cię na czytelnika biblioteki szkolnej i publicznej.” Ten gest, nawiązujący do rycerskiego ceremoniału, wzmocnił rangę wydarzenia i podkreślił wyjątkowość chwili. Dzieci odczuły, że stają się częścią ważnej wspólnoty – wspólnoty czytelników, poszukiwaczy wiedzy i przyjaciół książek. Każdy uczeń otrzymał pamiątkowy dyplom oraz  upominki.  Uroczystość pasowania na czytelnika z pewnością pozostanie w pamięci pierwszoklasistów na długo – jako dzień, w którym bajka stała się rzeczywistością, a oni sami zostali bohaterami własnej literackiej przygody. Uroczystość zakończyła się wspólnym zdjęciem i uśmiechami, które mówiły wszystko – dzieci były szczęśliwe, zmotywowane i gotowe na czytelniczą przygodę.

                                                                      Szymańska Ewa

                                                                      Samsel Renata

                                                                      Sówka Danuta

Nasza szkoła w roku szkolnym 2024/2025 z sukcesem uczestniczyła w Ogólnopolskim Projekcie edukacyjnym „Poznaję technologiczne triki, osiągam świetne wyniki”. Głównym celem przedsięwzięcia było rozwijanie kompetencji cyfrowych uczniów, promowanie bezpiecznego i kreatywnego korzystania z nowoczesnych technologii oraz wspieranie nauczycieli w pracy z wykorzystaniem narzędzi TIK.

W ramach projektu zrealizowano szereg zadań dydaktycznych, które angażowały uczniów
do twórczej pracy z technologią. Uczestnicy poznali przydatne aplikacje i platformy edukacyjne, uczyli się edytować grafikę, tworzyć prezentacje multimedialne, kodować oraz bezpiecznie poruszać się w sieci. Dzięki różnorodnym aktywnościom uczniowie rozwijali swoje umiejętności informatyczne, pracę zespołową i logiczne myślenie.

Po zrealizowaniu wymaganej liczby zadań i wypełnieniu formularza potwierdzającego realizację projektu, nasza szkoła otrzymała certyfikat uczestnictwa. Projekt był cennym doświadczeniem zarówno dla uczniów, jak i nauczycieli, a zdobyta wiedza z pewnością zaprocentuje w dalszej edukacji.      
 

                                                                                                   Knochowska Emila

CERTYFIKAT_SP_Trzcianka.pdf

W roku szkolnym 2024/2025 nasza szkoła wzięła udział w Projekcie „Empatia
 w matematyce”, którego celem było połączenie nauki matematyki z kształtowaniem postaw empatycznych wśród uczniów. Inicjatywa ta promowała nie tylko rozwój logicznego myślenia i umiejętności matematycznych, ale również wzmacniała współpracę, wzajemne zrozumienie i wsparcie w grupie.

W ramach projektu uczniowie klasy II realizowali różnorodne zadania łączące matematykę
z działaniami społecznymi, rozwijali umiejętność pracy zespołowej, pomagali sobie nawzajem w rozwiązywaniu problemów i budowali pozytywną atmosferę podczas zajęć.

Za zaangażowanie w realizację projektu oraz promowanie wartości empatii w edukacji matematycznej, szkoła otrzymała certyfikat uczestnictwa. Udział w projekcie był cennym doświadczeniem, które pokazało, że matematyka może być nie tylko nauką ścisłą, ale także przestrzenią do budowania relacji i wspierania innych.

                                                                                               Knochowska Emila

Certyfikat_Empatia_w_Matematyce_-_2025-05-30T173150.325.pdf

          Dnia 27 maja 2025 roku  w naszej szkole odbyła się uroczystość, która na długo pozostanie w sercach całej społeczności – uczniów, nauczycieli, rodziców oraz zaproszonych gości. Obchodziliśmy jubileusz 20-lecia nadania szkole imienia Piotra Kulasińskiego - człowieka niezwykłego, patrioty, konspiratora, nauczyciela, strażaka, budowniczego szkoły i niezłomnego obrońcy wartości oraz przekazania sztandaru, który od dwóch dekad stanowi symbol jedności, dumy i wartości kultywowanych przez całą społeczność szkolną. Uroczystość rozpoczęła się mszą świętą w intencji szkoły, jej uczniów, nauczycieli i wszystkich, którzy tworzyli i nadal tworzą jej historię. Liturgii przewodniczył ksiądz proboszcz Wojciech Nitkowski, za co serdecznie dziękujemy. Dziękujemy także ministrantom -  uczniom naszej szkoły,  za pełną skupienia służbę liturgiczną oraz pani Janinie Dąbkowskiej za piękną oprawę muzyczną, która nadała Eucharystii wyjątkowego charakteru. Po mszy nastąpiło złożenie kwiatów pod pomnikiem Piotra Kulasińskiego, naszego Patrona – bohatera, którego pamięć i dziedzictwo w ten sposób uhonorowaliśmy. Kwiaty złożono także pod tablicą pamiątkową naszego Patrona. Następnie wszyscy zebrani udali się na część oficjalną uroczystości. Pani dyrektor szkoły Renata Samsel serdecznie powitała zaproszonych gości: duchowieństwo, władze samorządowe, dyrektorów zaprzyjaźnionych szkół, przedstawicieli rodziny Patrona, fundatorów sztandaru, absolwentów, nauczycieli, uczniów, rodziców oraz mieszkańców Trzcianki i Ojcowizny.

W uroczystości udział wzięli zaproszeni goście, w tym:                                   

- Ksiądz Wojciech Nitkowski - proboszcz Parafii p.w. Świętego Jana Chrzciciela w Brańszczyku                              -Ksiądz Krzysztof Baranowski – Centrum Księdza Orione  w Brańszczyku

- Pan Profesor dr hab. Wiesław Przybylski  - Wójt Gminy Brańszczyk

- Pani Beata Wójcik - Sekretarz Gminy Brańszczyk

- Pan Piotr Bralewski  - przewodniczący Komisji Oświaty

- Pani Danuta – kierownik Referatu ds. Edukacji i Kadr

- Pani Jadwiga Wyszyńska - radna Gminy Brańszczyk oraz sołtys Trzcianki

- Pani Jadwiga Uchal -  radna Gminy Brańszczyk

- Pani Agnieszka Ponichtera -  sołtys Ojcowizny

- Dyrektorzy zaprzyjaźnionych szkół z terenu Gminy Brańszczyk: P. Ewelina Bloch - dyrektor Zespołu Placówek Oświatowych w Brańszczyku, P. Karolina Dobosz - dyrektor Zespołu Placówek Oświatowych w Porębie, P. Renata Jechna - dyrektor Szkoły Podstawowej w Knurowcu, P. Krzysztof Wawrzyńczak - dyrektor Szkoły Podstawowej w Nowych Budach, P. Barbara Sowa - p.o dyrektora Szkoły Podstawowej w Białymbłocie

- Przedstawiciele rodziny Patrona: Pani Marta Deluga, Pani Eleonora Owsianko, Państwo Irena i Jan Kaliszowie, Pan Jacek Pietranik

- przedstawiciele Ochotniczej Straży Pożarnej

- emerytowani nauczyciele i pracownicy szkoły,

Pani dyrektor powitała również obecnych i nieobecnych Fundatorów gwoździ do sztandaru:

- Pana Bogdana Pągowskiego - ówczesnego radnego powiatu wyszkowskiego,

- Pana Sławomira Gałązkę - ówczesnego Przewodniczącego Rady Gminy Brańszczyk, obecnie wiceprzewodniczącego Rady Gminy Brańszczyk,

- Pana Mieczysława Pękula - ówczesnego Wójta Gminy Brańszczyk, obecnie Radnego Powiatu Wyszkowskiego,

- Pana Andrzeja Łapińskiego - ówczesnego zastępcę Wójta Gminy Brańszczyk,

- Państwa Romana i Henrykę Rowińskich - przyjaciół i sponsorów szkoły,

- Radę Pedagogiczną Szkoły Podstawowej w Trzciance na czele z ówczesną Panią Dyrektor Honoratą Pękul,

- przedstawicieli ówczesnej Rady Rodziców, P. Elę Hawryluk

- a także mieszkańców Trzcianki i Ojcowizny, którzy wsparli przedsięwzięcie poprzez zakup symbolicznych cegiełek.

Pani dyrektor w swym przemówieniu podkreśliła: ,,Spotykamy się dziś w szczególnym dniu. To już 20 lat odkąd Piotr Kulasiński jest patronem naszej szkoły, a przekazany sztandar towarzyszy nam jako symbol wartości, dumy i wspólnoty. Patron szkoły to nie tylko nazwa, to zobowiązanie do pielęgnowania tradycji, do pracy nad sobą i odpowiedzialności za drugiego człowieka. Sztandar, który dziś z dumą prezentujemy, to symbol honoru, jedności i naszej tożsamości. Przypomina nam o wartościach, które są fundamentem naszej szkoły. Wybór patrona to bardzo odpowiedzialna decyzja. Patronem może zostać osoba zasłużona, która swoją postawą wyznaje wiarę, męstwo, patriotyzm. Najczęściej wybierane są osoby znane dla każdego Polaka, wielcy obywatele naszego kraju. Nasza szkoła postąpiła nieszablonowo. Na swojego patrona wybrała osobę mało znaną dla świata, ale jakże ważną dla społeczności lokalnej. To Polska miała się teraz dowiedzieć, że w Trzciance urodził się człowiek, o którym pamięć musi być zachowana. Człowiek, który dzięki swojemu zaangażowaniu potrafił stworzyć rzeczy dla innych niewyobrażalne. Inicjował działania, dzięki którym Trzcianka i Ojcowizna rozwijały się, a owoce tej pracy zbieramy po dziś dzień.  O takich ludziach jak Piotr Kulasiński nie można zapomnieć.  Dyrektorka szkoły Honorata Pękul tak uzasadniała wybór patrona: “Chcemy, by życiowa droga Piotra Kulasińskiego była drogowskazem dla naszej młodzieży. Własnym życiem i działaniem pokazał, że można żyć godnie, służyć innym, nieść pomoc. Autorytetem, wzorem dla młodego pokolenia niech będzie Patron naszej szkoły - Piotr Kulasiński, bo przecież: Nic nie jest w stanie oprzeć się woli człowieka, który w dążeniu do celu gotów jest zaryzykować własne istnienie”. Ksiądz prof. Henryk Kietliński, który w swoim kazaniu podczas uroczystości nadania imienia szkole podkreślił, że Piotr Kulasiński był wspaniałym nauczycielem, od którego nasi uczniowie będą się uczyć “szczerej, gorącej, prostej wiary, życia Ewangelią na co dzień. Prawdy i miłości do Ojczyzny”. Dziękujemy wszystkim, którzy przez te 20 lat tworzyli historię naszej szkoły: dyrekcji, nauczycielom, pracownikom, uczniom i rodzicom. To dzięki Wam nasz szkoła żyje, rozwija się i podejmuje nowe wyzwania. Dziękujemy absolwentom, którzy nadal z dumą wspominają lata spędzone tutaj i są żywym świadectwem wartości, jakie wynieśli z naszej szkoły. Z chęcią również wspierają obecne działania prowadzone w naszej szkole.  Dziękujemy. Dzisiejsze święto, to nie tylko moment refleksji nad przeszłością, ale także spojrzenie w przyszłość. Wierzę, że kolejne lata będą kontynuacją pięknej tradycji, ale także czasem rozwoju, innowacji i nowych wyzwań.

“Za jego przykładem iść chcemy” brzmią słowa hymnu szkoły, który napisała  P. Mirosława Kurowska. Muzykę skomponował obecny absolwent szkoły ks. Jacek Rowiński. Udowadniamy to każdego dnia naszej pracy. Zmiany, które zachodzą w szkole, jej ciągły rozwój, to przykład naszej wewnętrznej potrzeby doskonalenia się, wewnętrznych przemian, patriotyzmu lokalnego. Z okazji jubileuszu życzę całej społeczności szkolnej wielu sukcesów, satysfakcji z pracy i nauki oraz kolejnych pięknych jubileuszy. Dziękuję Radzie Rodziców za pomoc w przygotowaniu dzisiejszej uroczystości. Cieszę się, że zawsze możemy na Was liczyć.”

Po słowach powitania wygłoszonych przez panią Dyrektor Szkoły, głos zabrali zaproszeni goście. Wybrzmiały przemówienia oraz słowa uznania i podziękowania od przedstawicieli władz samorządowych, radnych, sołtysów, dyrektorów szkół oraz rodziny Patrona.

Następnie odbyła się część artystyczna, którą  rozpoczęli narratorzy: Dominika i Kacper, zapowiadając, że tego dnia nie cofniemy się w czasie tylko po to, by poznać przeszłość – ale by zaczerpnąć z niej siłę do budowania lepszej przyszłości.

Każda zaprezentowana przez uczniów scena była jak osobna karta z życiorysu Piotra Kulasińskiego: W scenie „Narodziny patrioty”  aktorzy przybliżyli czasy dzieciństwa Piotra, jego niegasnące marzenie o szkole z wielkimi oknami, gdzie dzieci uczą się w świetle, nie w ciemnościach. Wzruszający dialog między młodym Piotrem a jego matką uzmysłowił nam, że nawet w czasach wojny można mieć odwagę marzyć. W kolejnych scenach zobaczyliśmy Piotra jako ucznia z pasją, człowieka idącego codziennie osiem kilometrów do szkoły – z książką pod pachą i nadzieją w oczach. Scena „Uczeń z pasją i butami pełnymi kurzu” udowodniła, że prawdziwa determinacja nie zna przeszkód. Poruszająca była część poświęcona działalności konspiracyjnej naszego Patrona  „Odważny konspirator”,  w której wybrzmiała odwaga, z jaką walczył nie tylko z bronią w ręku, ale także słowem, prawdą, lojalnością wobec kraju i ludzi. W scenie „Oddany strażak” poznaliśmy Kulasińskiego jako społecznika, który walczył o wyposażenie jednostki straży pożarnej, by móc lepiej służyć mieszkańcom Trzcianki i który równolegle zbierał środki na budowę szkoły. Kulminacją była scena „Szkoła na przekór wojnie” ukazująca, jak po wojnie – wbrew brakom materiałowym i decyzjom władz – Piotr Kulasiński razem z mieszkańcami wybudował szkołę z drewna i marzeń. Ta część wzbudziła podziw dla jego niezłomności i wiary w ludzi. Każda wypowiedziana kwestia była jak cegła w murze pamięci. Scena „Ostatni dzień… ostatni krzyk wolności” – oddana prostym językiem – była momentem zadumy i ciszy. Piotr Kulasiński zginął, ale jak przypomnieli narratorzy: światło, które raz zapłonęło, już nigdy nie gaśnie. Wzruszającym zakończeniem był symboliczny moment tworzenia „Drzewa Wartości”. Uczniowie zawieszali symbole: Wiary, Odwagi, Prawdy, Wolności, Nauki i Społeczności  pokazując, że wartości, którymi kierował się Patron, są nadal żywe i ważne. To nie był tylko gest, to było zobowiązanie. Ostatnia scena  „Z przeszłości czerpiemy, sięgając przyszłości”  była hołdem dla Piotra Kulasińskiego, ale też wyznaniem uczniów: że są jego duchowymi spadkobiercami. Na zakończenie uczennica Hania zaprezentowała poruszający monolog w formie listu do Patrona Szkoły. Przy okrągłym stoliku, z piórem w ręku, w symboliczny sposób odczytała osobistą wiadomość skierowaną do Piotra Kulasińskiego — wojennego bohatera, patrioty i społecznika. Jej wystąpienie było pełne emocji, refleksji oraz wdzięczności. Odwołała się do wspomnień o przeszłości szkoły wskazując, że choć dziś jej mury wyglądają inaczej, duch Patrona jest wciąż obecny — w nauczycielach, uczniach, codziennych działaniach i wartościach, które przyświecają społeczności szkolnej. List zawierał rozważania nad odwagą, miłością do ojczyzny oraz siłą, jaką dawały Piotrowi Kulasińskiemu wiara i sumienie. Uczennica dziękowała Mu za odwagę, za tajne nauczanie w trudnych czasach, za przekazywanie prawdy i myślenia, które do dziś stanowią fundament wychowania w szkole Jego imienia. Monolog Hani był nie tylko wyrazem hołdu dla Patrona, ale również świadectwem tego, jak Jego postać inspiruje kolejne pokolenia do życia w prawdzie, odpowiedzialności i odwadze. Wystąpienie uczennicy zostało nagrodzone gromkimi brawami i z pewnością poruszyło wszystkich zgromadzonych. Całość przeplatana była wzruszającymi utworami muzycznymi i tańcami, które dodawały głębi i emocji. Piosenki takie jak: „Moja Ojczyzna, mój dom”, „Na znojną walkę”, „Miejcie nadzieję” czy „Cisza” – zabrzmiały jak modlitwa pokolenia, które nie zapomina.

Po zakończeniu części artystycznej odbył się Gminny Konkurs Wiedzy o Piotrze Kulasińskim pod hasłem: ,,Bóg – Honor – Ojczyzna. Śladami Piotra Kulasińskiego”, który cieszył się dużym zainteresowaniem uczniów z różnych szkół. Konkurs skierowany był do uczniów kl.4-8 szkół podstawowych z terenu Gminy Brańszczyk. Każdą szkołę reprezentowało 4 uczniów, konkurs odbywał się w formie quizu online za pośrednictwem platformy Kahoot, liczyła się poprawność odpowiedzi oraz czas ich udzielenia. W konkursie wzięło udział 22 uczniów ze szkół: w Porębie, Knurowca, Brańszczyka, Nowych Bud, Białegobłota i Trzcianki. Laureatami konkursu zostali: I miejsce – Jan Depta, SP w Knurowcu, II miejsce – Kacper Szymański, SP w Białymbłocie, III miejsce – Oliwia Roguszewska, SP w Brańszczyku. Wszyscy uczestnicy konkursu otrzymali dyplomy i upominki. Konkurs był nie tylko formą uczczenia pamięci Piotra Kulasińskiego, ale również doskonałą okazją do rozwijania zainteresowań historycznych, pielęgnowania lokalnego dziedzictwa i kształtowania postaw patriotycznych wśród młodzieży. Serdecznie dziękujemy wszystkim uczestnikom konkursu i opiekunom  za zaangażowanie i wspólne budowanie pamięci o Patronie naszej szkoły.

Zgromadzeni goście mieli również okazję obejrzeć  fotografie w kronikach szkolnych i gazetkach ściennych  dokumentujących historię szkoły. Uroczystość zakończyła się wspólnym poczęstunkiem. Świętowanie jubileuszu połączyliśmy z obchodami zbliżającego się Dnia Dziecka. Na szkolnym boisku czekały na dzieci dmuchane zjeżdżalnie, byk rodeo i wiele innych atrakcji. Nie zabrakło również pysznego poczęstunku – był grill oraz napoje i słodkości przygotowane z ogromnym zaangażowaniem przez Radę Rodziców, za co składamy serdeczne podziękowania. Dziękujemy wszystkim, którzy przyczynili się do organizacji tej  uroczystości, a przede wszystkim Radzie Rodziców, której zaangażowanie, pomysłowość i praca pozwoliły stworzyć niezapomnianą atmosferę.

Na zakończenie warto wspomnieć, że fotorelację z całej uroczystości przygotował absolwent naszej szkoły, pan Dariusz Świercz. Dziękujemy za piękne zdjęcia, które na długo zatrzymają wspomnienia z tego niezwykłego dnia.

Była to uroczystość inna niż wszystkie –,,żywa” opowieść, która ożywiła wspomnienia i wywołała silne emocje. Scenki odegrane przez uczniów poprowadziły wszystkich zebranych  przez życie naszego Patrona – od Jego narodzin w Trzciance, przez dzieciństwo pełne marzeń, aż po czasy okupacji, w których dał świadectwo najwyższych wartości, jakie może nieść człowiek. To nie była zwykła akademia. To była ,,żywa lekcja” patriotyzmu, która poruszyła serca i przypomniała, że każda szkoła to coś więcej niż budynek – to wspólnota pamięci, wartości i ludzi. Pokazaliśmy, że historia naszego Patrona nie została zapomniana. Ona żyje – w słowie, w pieśni, w geście, w uczniu, w nauczycielu, który codziennie wchodzi do tej szkoły.

Dziękujemy wszystkim, którzy przyczynili się do stworzenia tej wyjątkowej uroczystości – uczniom, nauczycielom, rodzicom oraz gościom. Dziękujemy Piotrowi Kulasińskiemu – że nadal nas prowadzi.

„Imię to nie tylko wspomnienie. To zobowiązanie.”

I my to zobowiązanie z dumą podejmujemy.

                                                                                                         Szymańska Ewa

               4 kwietnia 2025 roku w naszej szkole odbył się  Gminny Konkurs Ortograficzny pod honorowym patronatem Wójta Gminy Brańszczyk. To wydarzenie, będące świętem piękna i bogactwa języka polskiego, zgromadziło cztery szkoły z terenu naszej gminy: ZPO w Brańszczyku, ZPO w Porębie Średniej, SP w Białymbłocie i SP w Trzciance. Uczniowie z godnością, wiedzą i szlachetną rywalizacją stanęli do wspólnego ortograficznego wyzwania. Uczestnicy zmagali się z zawiłościami polskiej ortografii, dając świadectwo nie tylko swojej wiedzy, ale również głębokiego przywiązania do dziedzictwa narodowego, którego język ojczysty jest nieprzemijającym skarbem naszej kultury. Był to dzień, w którym miłość do polskiego słowa spotkała się z ciężką pracą, wytrwałością i ambicją młodych ludzi. W uznaniu za trud i zaangażowanie, każdy uczestnik konkursu otrzymał pamiątkowy dyplom, będący symbolem szacunku i podziękowania za włożony wysiłek. Najlepsi spośród najlepszych zostali uhonorowani nagrodami ufundowanymi przez Wójta Gminy Brańszczyk, które niech będą dla nich motywacją do dalszego rozwijania swoich pasji i talentów. Nie sposób pominąć roli nauczycieli — cichych przewodników po meandrach wiedzy, których oddanie, cierpliwość i mądrość otworzyły przed uczniami drogę do sukcesu. Pragniemy wyrazić Im wdzięczność i szacunek. Gminny Konkurs Ortograficzny był wydarzeniem, które pokazało, jak wielką siłą jest wspólna troska o pielęgnowanie języka polskiego. Niech ta piękna inicjatywa będzie trwałym świadectwem naszej odpowiedzialności za dziedzictwo narodowe i inspiracją dla kolejnych pokoleń. 

Laureaci konkursu, którzy wezmą udział  w  etapie wojewódzkim Wyszkowskiego Dyktanda to:

I miejsce- Trendak Patrycja - ZPO w Porębie Średniej

II miejsce - Piórkowska Emilia - ZPO w Porębie Średniej

III miejsce - Ponichtera Nikola - SP w Białymbłocie

IV miejsce - Cackowska Ada - SP w Białymbłocie

V miejsce - Bloch Blanka - ZPO w Brańszczyku

                                                                                                    Ewa Szymańska

2 kwietnia przypada Światowy Dzień Świadomości Autyzmu.

   Jego celem jest propagowanie wiedzy na temat autyzmu i budowanie wrażliwości społecznej w tym zakresie. Nasza szkoła różwnież włączyła się w akcję jako znak solidarności z osobami w spektrum autyzmu. Społeczność szkolna ubrała się na niebiesko i wspólnie przed szkołą stworzyliśmy wielkie „serce dla autyzmu”. W klasach uczniowie obejrzeli filmy edukacyjne o autyzmie, a żeby realnie wspomóc osoby z niepełnosprawnościami w szkole została przeprowadzona zbiórka charytatywna dla Zespołu Szkół Specjalnych w Brańszczyku, zebrano 510zł. Z serca dziękujemy za wsparcie, każdy darczyńca otrzymał słodki upominek.

„Autyzm to sposób postrzegania świata…”

„Autyzm – zanim ocenisz…

- daj wsparcie,

- spróbuj zrozumieć

- zaakceptuj

- bądź życzliwy

- uszanuj

- pomagaj                                                               

                                                                         Anna Leśniak-Gałązka

                                                                         Dominika Chmiel

           26 marca w naszej szkole odbyło się spotkanie z mł. ins. Iloną Puścian z Powiatowej Komendy Policji w Wyszkowie. Pani Ilona od lat pracuje w Wydziale dla Nieletnich, dzięki czemu jako praktyk mogła przestrzec uczniów przed konsekwencjami niewłaściwego zachowania. Funkcjonariuszka poruszyła tematy dotyczące: przemocy rówieśniczej, wyłudzeń, wandalizmu, używek, hejtu. Jednocześnie podkreślając że ma nadzieję, iż wiedzy tej nigdy nie będziemy potrzebowali zastosować w praktyce. Dziękujemy za pouczające spotkanie.

                                                                                    Dominika Chmiel

  Dnia 21 marca 2025 roku  nasza szkoła zamieniła się w prawdziwe centrum nauki, sztuki i historii, a uczniowie w podróżników w czasie, odkrywców i artystów. Dzień Noblistów pod hasłem „Wielkie Słowa, Wielkie Czyny”, przygotowany przez p.R.Samsel i E.Szymańską,  dostarczył wszystkim niezapomnianych wrażeń, inspirując do myślenia, tworzenia i odkrywania wielkich postaci, które zmieniły świat. Podzieleni na pięć grup, pod opieką nauczycieli, uczniowie przemierzali szkolne korytarze, odwiedzając sale tematyczne, w których czekały na nich niezwykłe wyzwania – od artystycznych po naukowe, od literackich po historyczne.

Sala „Reymontowska wieś i natura”

W sali tej uczniowie przenieśli się do świata, w którym natura i tradycja grały główną rolę. Drewniane elementy nabierały barw pod pędzlami uczniów, a mowa kurpiowska stała się zagadką do rozszyfrowania. Śmiech towarzyszył podczas układania puzzli z malowniczymi krajobrazami i strojami kurpiowskimi, a radość  przy każdej poprawnie podpisanej ilustracji.

Sala „Mikroskopia Marii Curie-Skłodowskiej”

W tej sali uczniowie poczuli się jak  badacze i z bliska przyjrzeli się mikroskopijnemu światu. Ciekawość mieszała się z zachwytem, gdy kolejne preparaty odkrywały swoje tajemnice. Powstała niezwykła galeria rysunków tego, co udało się zaobserwować, a w przezroczystych elementach pojawiły się uczniowskie „eksponaty”. W poszukiwaniu naukowych inspiracji odkrywano również fluorescencyjne kamyki ukryte w piasku, a kolorowanie układu okresowego i tworzenie modelu atomu tylko podsycało fascynację światem chemii.

Sala „Nie ma wolności bez solidarności”

Przekraczając próg tej sali, uczniowie przenieśli się w realia PRL-u. Koło fortuny decydowało o kolejnych literach do hasła „Solidarność”, a wspólna wydzieranka powstawała niczym prawdziwy manifest jedności. Uczniowie zapisywali także postulaty, ważąc każde słowo, by oddać sedno swoich pragnień i oczekiwań. Moda PRL-u ożyła w projektach uczniów, a czerwone goździki z bibuły stały się symbolem dawnych czasów. Nie zabrakło też momentów refleksji – zdjęcia z wizyty Lecha Wałęsy w naszej szkole i jego pamiątkowy wpis przypominały, jak wielką wartość ma wolność. Całości dopełnił smak tamtych lat – uczniowie mieli okazję spróbować słodkości znanych z czasów PRL-u.

Sala „Noblowskich Wizji”

Każdy zakątek tej sali był małym światem poświęconym jednemu z noblistów:

• Wisława Szymborska – Tu rządziły koty! Na czarnych kartkach pojawiały się wydrapywane kocie postacie, inspirowane wierszem „Kot w pustym mieszkaniu”. Uczniowie z pasją układali także własne wersy o czworonożnych przyjaciołach zatytułowane: ,,O kocie, który lubił chować się w szafie”, ,,O kocie, który chodził po stole”. Ale to nie wszystko! Z zapałem malowali również zwierzęce sylwetki na magnesach lodówkowych, tworząc małe, unikalne dzieła sztuki. Każdy magnes opowiadał inną historię – były zwierzęta zamyślone, psotne, dostojne i figlarne. Każdy z nich, niczym poezja, niósł w sobie niepowtarzalny charakter i duszę.
• Czesław Miłosz – Z pomocą kodów QR uczniowie przenieśli się w świat poety. Odsłuchiwali jego wywiady, układali utwory z wyciętych  fragmentów wierszy, a nawet dopisywali własne strofy do „Drogi”. Z  wielkim zaangażowaniem kolorowali delikatne, czerwone maki, czerpiąc inspirację z wiersza „Przypowieść o maku”. Każdy pociągnięty kredką czy flamastrem detal był jak poetycka metafora – jedni oddawali się precyzji, podkreślając drobne płatki i cieniując ich subtelność, inni pozwalali barwom płynąć swobodnie, tworząc ekspresyjne, pełne życia kompozycje. Pod  rękami uczniów rozkwitały kwiaty – symbol ulotności, kruchości i piękna zamkniętego w chwili. W tej twórczej chwili poezja  nabierała kolorów i kształtów, stając się nie tylko słowem, ale także obrazem.
• Henryk Sienkiewicz – Uczniowie z ogromnym zaangażowaniem i entuzjazmem wcielali się w role podczas odgrywania scenek pantomimicznych do  wierszy. Ich twarze pełne były ekspresji – jedni przybierali poważne, dostojne pozy, inni śmiali się radośnie, starając się jak najwierniej oddać emocje i treść utworu. Uczniowie  z zapałem układali duże puzzle przedstawiające mapę świata. Każdy element był dla nich jak kawałek fascynującej układanki, która stopniowo nabierała kształtów. Gdy obraz był już gotowy,  z błyskiem w oku przypisywali poszczególne gatunki do odpowiednich kontynentów – słońce Afryki skrywało lwy i słonie, zimowe pustkowia Antarktydy należały do pingwinów, a tropikalne lasy Amazonii rozbrzmiewały głosami kolorowych papug i tukanów.
• Olga Tokarczuk – Uczniowska kreatywność sięgnęła zenitu! Tworzenie fryzur noblistki na specjalnej głowie lalki, projektowanie fryzur na kartce i projektowanie naklejek na walizki wędrujące po świecie, pisanie własnych „rozdziałów życia” inspirowanych „Księgami Jakubowymi” okazało się prawdziwą podróżą wyobraźni.

Sala „Wielkie słowa, wielkie czyny”

To tutaj uczniowie oddawali hołd noblistom poprzez sztukę. Portrety laureatów zyskały niezwykłe, gazetowe ramy, a w rękach młodych artystów powstawały unikalne medale Alfreda Nobla z pianki plastycznej. W tej sali każda praca była symbolem uznania dla tych, którzy zmienili świat swoimi ideami.

Finał pełen emocji

Pod koniec dnia szkolne korytarze wciąż tętniły ekscytacją. Konkursy sprawdzające wiedzę o noblistach wyzwoliły ducha rywalizacji, a najlepsi – najszybsi i najbardziej spostrzegawczy – zostali nagrodzeni. Szczególne emocje towarzyszyły finałowi szkolnych konkursów: Szkolnego Konkursu Plastycznego „Projekt koszulki z wiejskim motywem” oraz Szkolnego Konkursu Kaligraficznego „Piękno Słowa – Sztuka Kaligrafii”

Laureaci konkursów:

Szkolny Konkurs Plastyczny „Projekt koszulki z wiejskim motywem”

Kategoria klas 0-I

I miejsce – Nadia Sarnacka kl.I

II miejsce – Aleksander Marszał kl.I

III miejsce- Aleksandra Jankowska kl.I

Wyróżnienie – Michał Kaczkowski – kl.I

Udział – Szymon Deluga, Natan Fijałkowski, Iga Wyszyńska, Marcel Budnicki, Malwina Żabik, Sofiia Sopko, Piotr Marszał, Alicja Poziemska

Kategoria klas II-III

I miejsce – Gabriela Wiśniewska

II miejsce – Błażej Żach

III miejsce- Marcelina Poziemska

Udział – Fabian Poziemski, Mariusz Wołgin, Julian Siedlecki

Kategoria klas IV-VIII

I miejsce – Oliwia Podlasin

II miejsce – Lena Budnicka

III miejsce-Paulina Kuczyńska

Wyróżnienie – Zuzanna Bloch, Dominika Wyszyńska, Oliwia Pujer

Udział – Gabriela Składanek, Antonina Częstochowska, Alan Żach, Hanna Wawrzyniak, Nela Sarbiewska

Laureaci I miejsc z dumą odebrali dyplomy i  nagrody – własne koszulki stworzone według autorskich projektów. Uczniowie, którzy zdobyli II, III miejsca i wyróżnienia również otrzymali dyplomy i nagrody.  Pamiątkowe dyplomy i słodkości wręczono także za udział w konkursie.

Szkolny Konkurs Kaligraficzny „Piękno Słowa – Sztuka Kaligrafii”

I miejsce – Dominika Wyszyńska kl.VI

II miejsce – Lena Budnicka kl.VIII

III miejsce – Oliwia Podlasin kl.VII

Udział – Oliwia Pujer, Liliana Iwańska, Paulina Kuczyńska, Zuzanna Bloch, Kacper Uchal

Wszyscy uczniowie zostali nagrodzeni dyplomami i nagrodami.

Wielkie słowa, wielkie czyny – i wielkie inspiracje!

     Choć Dzień Noblistów dobiegł końca, to jego echa wciąż rozbrzmiewają na szkolnych korytarzach, w barwnych pracach pozostawionych na wystawach. To nie był zwykły dzień – to była podróż przez epoki, przez umysły i dzieła ludzi, którzy zmienili historię. Śmiech, zaskoczenie, podziw i duma malowały się na twarzach uczniów. Każda sala stała się nie tylko przestrzenią nauki, ale i wehikułem czasu, który przenosił uczniów w świat wielkich odkryć, literackich arcydzieł i historycznych przełomów. Tworząc, eksperymentując i bawiąc się, uczniowie przekonali się, że nauka nie jest jedynie suchym zapisem w podręczniku, lecz pasjonującą podróżą pełną niespodzianek. A kto wie? Może wśród naszych uczniów rośnie przyszły noblista, który za kilka dekad zapisze się złotymi literami na kartach historii, inspirując kolejne pokolenia do wielkich słów i wielkich czynów. Jedno jest pewne – Wielkie Słowa i Wielkie Czyny mają moc zmiany świata.

                                                                                                          Samsel Renata

                                                                                                          Szymańska Ewa

      20 marca w naszej szkole obchodziliśmy Światowy Dzień Zespołu Downa, nazywany również Dniem Kolorowej Skarpetki. Na znak solidarności z osobami z Zespołem Downa uczniowie i nauczyciele założyli kolorowe skarpetki nie do pary. Uczniowie obejrzeli filmy edukacyjne "Zespół Downa - wyjątkowe dzieci ", "Dzień kolorowej skarpetki", z których dowiedzieli się, że inny nie znaczy gorszy oraz wykonali prace plastyczne - kolorowe skarpety.

                                                                                          Anna Leśniak-Gałązka

                                                                                         Emila Knochowska

                                                                                         Dominika Chmiel

Dnia 13.03.2025 w klasie  ,,O” dzieci doświadczyły ciekawego eksperymentu składającego się z wody oraz oleju. Uczniowie dowiedzieli się, że każdy płyn ma swoją gęstość. W zależności od wagi właściwej lżejszy płyn pozostaje na powierzchni, a cięższy opuszcza się na dno czyli tonie. Granicę między tymi płynami dało się zauważyć podczas eksperymentów. Uczniowie zaobserwowali zjawisko składające się z: wody zabarwionej barwnikiem, oleju oraz pastylki musującej, która po wrzuceniu do słoika zaczęła wytwarzać bąbelki. Eksperymenty wykonywane w bezpieczny sposób, zapewniają dzieciom niezwykłą rozrywkę połączoną z walorem edukacyjnym. Doświadczenie to doskonała lekcja na rozbudzanie ciekawości uczniów.  Poniżej krótka fotorelacja.

                                                                                  Weronika Trześniewska, Aneta Kulesza

ŻYWA LEKCJA HISTORII W MUZEUM - DOM RODZINY PILECKICH  i  WIZYTA W MIEJSKIEJ BIBLIOTECE PUBLICZNEJ IM. MARII DĄBROWSKIEJ W OSTROWI MAZOWIECKIEJ

              6 marca 2025 roku, grupa 29 uczniów klas IV-VIII wraz z opiekunami: Bożeną Tarcicką, Agatą Komor, Adelą Gocał i Honoratą Pękul udała się do Muzeum Pileckich  w Ostrowi Mazowieckiej, by wzbogacić wiedzę uczniów o rotmistrzu Pileckim- żołnierzu niezłomnym. Z okazji obchodzonego w tym roku Narodowego Dnia Pamięci Żołnierzy Wyklętych nasi uczniowie  uczestniczyli w lekcjach muzealnych:

- „Witold Pilecki- nie tylko rotmistrz” / kl. IV-VI/;

- „Witold Pilecki- żołnierz niezłomny” / kl.VII-VIII.

 O powstaniu muzeum i jego poszczególnych eksponatach opowiedzieli nam w niezwykle ciekawy sposób panowie przewodnicy, którzy są pasjonatami dziejów rodziny Pileckich.  Film animowany „ Tajemnica bohatera” poprowadził  grupę młodszą  ścieżkami,  po których kroczył rotmistrz Pilecki. Grupa starsza w ciszy i wielkim  skupieniu obejrzała film: „ Proces. Zbrodnia sądowa”- opowieść o Witoldzie Pileckim, którą prezentowała wystawa multimedialna. Uczniowie poznali życiorys Witolda Pileckiego, Jego losy rodzinne. Potrafią wymienić cechy żołnierzy niezłomnych na przykładzie życia bohaterów: Witolda Pileckiego, Piotra Kulasińskiego- Patrona naszej szkoły czy Danuty Siedzikówny, ps.„ Inka”.                      

          Następnie nasza szkoła skorzystała z oferty edukacyjnej Miejskiej Biblioteki Publicznej  im. Marii Dąbrowskiej  w Ostrowi Mazowieckiej i uczestniczyła w lekcji bibliotecznej pod hasłem:„ Jak powstaje książka?”. Pani bibliotekarka, Sylwia Tryniszewska  w bardzo ciekawy  i interesujący sposób przedstawiła zagadnienia tak, że lekcja w bibliotece ukazywała historię książki od czasów najdawniejszych aż po dzień dzisiejszy. Miała również  charakter zawodoznawczy. Uczniowie dowiedzieli się, kto tworzy książki i na czym polega praca autora, pisarza, poety i naukowca. Uzyskali też informacje jak autor zapisuje wymyślony tekst, czym zajmuje się redakcja, oraz to, że w redakcji wydawnictwa przygotowuje się tekst   do druku. Uczniowie również poznali sposoby wykonywania ilustracji i sposób, w jaki powstaje szkic. Prowadząca zajęcia zwróciła także uwagę uczniów na inicjał i ruchomą czcionkę. Podkreśliła, jak ważną rolę obecnie odgrywają spotkania autorskie i targi książki, do których udziału zapraszała uczestników zajęć.  

           2-godzinny pobyt w muzeum i lekcja biblioteczna  zapisały się w pamięci naszych uczniów, a przykłady wspomnień uczniowskich wzbogaconych  informacjami z różnych źródeł   zachęcają do zapoznania się z nimi.

                                                                                                                        Honorata Pękul

Julia –uczennica klasy V:

         W miesiącu marcu uczniowie Szkoły Podstawowej im. Piotra Kulasińskiego  w Trzciance odbyli wycieczkę do Ostrowi  Mazowieckiej, zorganizowaną przez panią   od historii.

Celem tej wycieczki było zwiedzanie Muzeum-Domu Marii i Witolda Pileckich  oraz zapoznanie się z historią ich życia. Dzięki panu przewodnikowi mogliśmy bliżej poznać, kim byli, czym się zajmowali. W muzeum mogliśmy zobaczyć ich stroje, wystrój wnętrz, obrazy i fotografie wraz z opisami, z jakiego czasu pochodzą i kogo przedstawiają. Mnie osobiście zafascynowała postać samego Witolda Pileckiego, człowieka, który pełnił wiele funkcji jako harcerz, społecznik, oficer Wojska Polskiego, uczestnik walk o niepodległość Rzeczypospolitej, człowiek, który brał czynny udział w obronie Ojczyzny oraz współtworzył tajną Armię Polską. Zasłynął również jako dobrowolny więzień Auschwitz, z którego udało mu się uciec.

           Dla mnie było to ciekawe doświadczenie i zapoznanie się z rodzinną  historią Pileckich- ludzi, którzy zapisali się w historii narodu polskiego.

Alan- uczeń klasy VI:

           W czwartek, 6 marca nasza szkoła wybrała się na wycieczkę o charakterze patriotycznym. Byliśmy w Muzeum Marii i Witolda Pileckich, gdzie  przewodnik przekazał  nam wiele ciekawych informacji  o Witoldzie Pileckim  i  jego rodziny. Między innym dowiedziałem się, że Witold Pilecki urodził się w 1901 roku, w Rosji. Zapamiętałem, że Witold Pilecki założył w obozie Związek Organizacji  Wojskowej, który miał wspierać więźniów, zdobywać żywność, lekarstwa i odzież. Wiem również, że Witold Pilecki posługiwał się wieloma nazwiskami, takimi, jak: Roman Jezierski, Tomasz Serafiński, Leon Bryjak, Jan Uznański, Witold Smoliński. / na podstawie  opracowania - Piotr Stanek „ Witold Pilecki. Jeniec wojenny nr 101892, str. 41/. Pamiętam, że żona Witolda Pileckiego dowiedziała się dopiero po pięciu latach, że rotmistrz  zmarł, bo wmawiano Jej, że wyjechał. Miał  47 lat.

            Gdy wyszliśmy z muzeum, to następnie  poszliśmy do biblioteki. Tam pani nam opowiadała, jak powstają  książki. Dowiedzieliśmy się też,  że w starożytnych czasach pisano gęsim piórem. I to wszystko pani bibliotekarka pokazywała w formie prezentacji multimedialnej, która była ciekawa.

            Dzięki organizacji wycieczki o charakterze patriotycznym mogliśmy  poznać historię miejsca oddalonego około 30 kilometrów od naszego miejsca zamieszkania, czyli historię  naszego regionu.

          Zajęcia biblioteczne ukazały nam, że warto czytać książki, które tak wiele mówią o naszej przeszłości.  

Oliwia – uczennica klasy VII:

          Wycieczka do Muzeum – Dom Rodziny Pileckich w Ostrowi Mazowieckiej miała miejsce  6 marca, której  organizatorem  była  nasza szkoła.

Ze względu na różnice wiekowe oraz odpowiedniość prezentowanych treści, podzielono nas na dwie grupy: grupę starszą: 9 uczniów z klas 7–8; w tym ja i  grupę młodszą: 20 uczniów  z klas 4–6.

Celem naszej wizyty było poznanie życia i działalności rotmistrza Witolda Pileckiego  oraz historii jego rodziny. Muzeum mieści się w odrestaurowanym domu rodzinnym Marii Pileckiej, żony Witolda Pileckiego, co nadaje temu miejscu wyjątkowy charakter.

Po przybyciu na miejsce zostaliśmy serdecznie powitani przez przewodników muzealnych. Nasza grupa rozpoczęła zwiedzanie od części wystawy poświęconej działalności konspiracyjnej Witolda Pileckiego podczas II wojny światowej. Przewodnik opowiedział nam o jego dobrowolnym pobycie w Auschwitz oraz o organizacji ruchu oporu w obozie.

Następnie przeszliśmy do części ekspozycji ukazującej życie codzienne rodziny Pileckich w Ostrowi Mazowieckiej. Mieliśmy okazję zobaczyć oryginalne przedmioty należące do rodziny oraz fotografie dokumentujące ich życie w tym domu. Szczególnie poruszające były listy Witolda Pileckiego do żony i dzieci, które ukazywały Jego troskę o rodzinę, mimo trudnych warunków wojennych.

W trakcie zwiedzania zwrócono uwagę na kontekst historyczny regionu, w tym na losy ludności żydowskiej oraz działalność Szkoły Podchorążych Piechoty w Komorowie, która miała duży wpływ na życie kulturalne i społeczne mieszkańców Ostrowi Mazowieckiej.

Wizyta w Muzeum – Dom Rodziny Pileckich była dla mnie cenną lekcją historii  i patriotyzmu. Poznałam nie tylko bohaterskie czyny rotmistrza Pileckiego, ale także wartości, jakimi kierował się w życiu: odwagę, poświęcenie i miłość do ojczyzny. Ekspozycja muzealna została przygotowana w sposób nowoczesny i angażujący, co pozwoliło mi lepiej zrozumieć realia tamtych czasów.

          Dzięki tej wycieczce uświadomiłam sobie, jak ważne jest pielęgnowanie pamięci o bohaterach narodowych oraz docenianie lokalnej historii, która kształtuje naszą tożsamość.

Dwugodzinna wizyta w Muzeum – Dom Rodziny Pileckich była wartościowym doświadczeniem edukacyjnym, które wzbogaciło moją wiedzę o historii Polski i regionu. Dzięki profesjonalnemu podejściu przewodników oraz interesującej ekspozycji, mogłam lepiej zrozumieć i docenić dziedzictwo pozostawione przez Witolda Pileckiego i  Jego rodzinę.

Liliana- uczennica klasy VIII :                  

       6 marca 2025 roku wraz z koleżankami i kolegami wyjechaliśmy do Ostrowi Mazowieckiej. Pierwszym przystankiem naszej wycieczki było Muzeum Pileckich. Dowiedziałam się tam wielu faktów na jego temat. Wiem,  że Witold Pilecki przyszedł   na świat w Ołońcu, w Rosji, w 1901 roku. Był harcerzem od 1914 roku.

Studiował na poznańskim Wydziale Rolnym Uniwersytetu, jak również na Uniwersytecie Stefana Batorego. Był studentem Wydziału Sztuk Pięknych. Witold Pilecki odbywał służbę  w wojsku polskim, w latach 1918 – 1921. Podczas II wojny światowej walczył broniąc Polski w kampanii wrześniowej. Od 1939 r. walczył w konspiracji. Był m.in. współzałożycielem Tajnej Armii Polskiej. Pilecki nosił się też z zamiarem organizowania ruchu oporu w obozach koncentracyjnych. W tym celu podjął się przeniknięcia do obozu w Oświęcimiu, by utworzyć tam odpowiednie struktury. Pomagał  w ucieczkach współwięźniów, pisząc systematycznie raporty. W Auschwitz założył Związek Organizacji Wojskowej, którego zadaniem było zdobywanie żywności, ubrań, czy też pomoc w przekazywaniu wiadomości rodzinom więźniów. Witold Pilecki z obozu uciekł w roku 1943. Brał udział w powstaniu warszawskim. Mianowano go wówczas na rotmistrza. Prowadził ponadto działalność wywiadowczą      dla 2. Korpusu Polskiego we Włoszech. Pilecki zbierał równolegle informacje o żołnierzach przetrzymywanych w obozach NKWD. Oskarżono Go później o działalność wywiadowczą  na rzecz emigracyjnego rządu polskiego. W związku z tym Witolda Pileckiego  skazano  na karę śmierci, wykonując wyrok 15 maja 1948 roku, w Warszawie.

          Następnym punktem naszej wycieczki była biblioteka. Dowiedzieliśmy się tam wielu ciekawostek o książkach,  na przykład  kto je pisze, jakie są rodzaje książek, jak kiedyś pisano książki, jak książki są wydawane. Wiele ciekawych wiadomości dotyczyło autora tekstu, pisarza  czy naukowca.    

Wycieczka zakończyła się wizytą w Mc Donald’s. Około godziny 14.30 wróciliśmy do szkoły, a następnie z wrażeniami rozeszliśmy się do swoich domów.                                       

             Uważam, że wycieczka była bardzo interesująca i wartościowa.

  3 marca 2025 roku  w Szkole Podstawowej im. Piotra Kulasińskiego w Trzciance odbyła się gminna uroczystość poświęcona pamięci Żołnierzy Wyklętych – bohaterów walczących o wolność Polski. Szkolna sala wypełniła się uczniami, nauczycielami i  gośćmi, którzy wspólnie oddali hołd tym, którzy nie pogodzili się z narzuconym ustrojem i do końca wierzyli w niepodległą Ojczyznę. Na początku przemówiła dyrektor szkoły, pani Renata Samsel, podkreślając w swoim przemówieniu znaczenie pamięci historycznej i bohaterstwa Żołnierzy Wyklętych. Następnie uczestnicy mieli okazję wysłuchać ciekawego wykładu pana Łukasza Najmoły, pracownika Gminnego Centrum Kultury, który przybliżył działalność antykomunistycznego podziemia w Gminie Brańszczyk. Opowieści o losach lokalnych bohaterów pozwoliły spojrzeć na historię z nowej, bardziej osobistej perspektywy. Po części edukacyjnej nadszedł moment na symboliczną chwilę zadumy – delegacja uczniów  złożyła kwiaty pod tablicą upamiętniającą Patrona Szkoły, Piotra Kulasińskiego.  Następnie Wójt Gminy Brańszczyk - Wiesław Przybylski, Radna Jadwiga Wyszyńska oraz Dyrektor Gminnego Centrum Kultury, Sportu i Turystyki w Brańszczyku Dorota Socik wraz z pracownikami, uczniowie, nauczyciele na czele z pocztem sztandarowym udali się pod pomnik Patrona Szkoły, by oddać hołd. W atmosferze zadumy delegacja uczniów, Dyrektor Szkoły, Wójt Gminy, Radna i Dyrektor Centrum Kultury złożyli kwiaty i zapalili znicze, wyrażając w ten sposób szacunek i wdzięczność dla tych, którzy poświęcili swoje życie dla Ojczyzny. Na zakończenie obchodów odbył się symboliczny bieg pamięci, w którym uczniowie z dyrektorem szkoły z entuzjazmem wzięli udział. To wydarzenie stało się nie tylko sportowym wyzwaniem, ale przede wszystkim wyrazem hołdu dla niezłomności, odwagi i patriotyzmu Żołnierzy Wyklętych. Z pewnością obchody tego dnia  na długo pozostaną w pamięci społeczności szkolnej, przypominając, że historia to nie tylko podręcznikowe daty, ale przede wszystkim ludzie, którzy swoim poświęceniem zapisali się na kartach dziejów.

                                                                                                          Szymańska Ewa